0134 : บันทึกความสุข 1 พ.ย. 2556

บันทึกความสุข 1 พ.ย. 2556

วันนี้วันศุกร์ สำหรับมนุษย์เงินเดือนที่ทำงาน 5 วัน (แต่บางคนก็ทำงานวันเสาร์ด้วยนะ) มีอะไรสุขไปกว่าวันเงินเดือนออกและวันศุกร์อีกรึเปล่าวะ แต่สำหรับมุนษย์เงินเดือนที่เทรด part time ไปด้วยก็คงเหงาๆหน่อย พรุ่งนี้ก็ตลาดปิดซะแล้ว แหม่ อยากให้เปิดทุกวัน อยากอยู่กับ volatility มี volatility แล้วได้ตังค์อ่ะ แหะๆ

เอ๊า เข้าเรื่องวันศุกร์ ความสุขคือ เพราะมันเป็นวันศูกร์ไง แค่คิดว่าพรุ่งนี้จะนอนตื่นแบบตื่นตามธรรมชาติไม่พึ่งพานาฬิกาปลุกให้รำคาญใจก็สุขแล้ว

เคยดูรายการของคุณดู๋ สัญญาฯ ที่ไปเยี่ยมถ้ำของคุณวิกรม แห่ง อมตะฯ คุณวิกรมพูดอยู่ประโยคนึง บอกประมาณว่า “ใช้ชีวิตตามที่ร่างกายบอก หิวก็กิน ง่วงก็นอน ไม่ต้องดูเวลา ว่าเที่ยงต้องกินข้าว หรือ เข้านอนกี่โมง” ไอ่เราก็ เอ้อ มันก็ใช่นะ ดีเหมือนกัน ไม่ต้องยึดติดกับเวลา (เรื่องยึดติดกับเวลานี่ทำเราทุกข์ได้เหมือนกัน ท่านพุทธทาสยังบอกเลยว่าอย่าไปยึดติด แม้กระทั่งกับเวลา ยึดไว้แล้วใจมันจะร้อน ดูง่ายๆก็เวลาเรารีบๆ ใจร้อนเป็นไฟ อะไรก็ไม่ไวเท่าใจเรา ช้าไม่ได้ดั่งใจไปเสียหมด)  แม้เราจะทำแบบคุณวิกรมฯ ไม่ได้ในทุกๆวัน แต่ก็อยากปล่อยใจให้มันอิสระในวันหยุดสุดสัปดาห์เหมือนกัน

ต่อมาคือไปกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำน้ำจุกจิก(ขลุกขิลกนั่นแหละ) เจ้าประจำ สั่งปลาเส้นมากินเปล่าๆอีก 1 จาน ฟินเว่อร์ (ใช้ภาษาวัยรุ่นซะหน่อย)

เรื่องต่อมาคือ หาแลกเงินสินสอดได้แระ ได้แบงค์พันใหม่มาไว้ใช้เป็นสินสอด และแบงค์ร้อยใหม่มาไว้ทำบุญพระ ที่ขาดอยู่ก็แบงค์ 50 ที่จะเอามาใส่ซองฝ่าด่านประตูเงินประตูทอง (ตอนนี้นับคนจะมากั้นประตูได้ราวๆ 10 ด่านละมั๊ง ไม่รู้จะมากั้นอะไรตรูนักหนา 555) แบงค์ใหม่เอี่ยมนี่เพิ่งรู้ว่าหาแลกยากพอควรนะ ไม่รู้ว่าเค้าไม่ดูให้แล้วบอกไม่มีเลยหรือเปล่า เพราะตอนทำงานอยู่ BBL จำได้ว่าแบงค์ใหม่มาบ่อยมาก มีตลอดจนต้องถามลูกค้าว่า เอาแบงค์ใหม่ได้ไหมครับ และลูกค้าจะบอกว่าขอเก่าได้ไหม แบงค์ใหม่นับยาก มันติดกัน กลัวทอนตังค์เกิน