0419 : Diary 23 พ.ย. 2558

เช้านี้ตื่น 5:15 น. ไปวิ่งจ็อกกิ้ง ตั้งเป้าว่าจะวิ่ง 7 km สรุปก็วิ่งได้ตามที่ตั้งเป้านะ km แรกๆจะรู้สึกหน่วงๆร่างกายมาก พอพ้นระยะสำออย 3 km แรกไปตัวก็จะเบาขึ้น

การวิ่งมันเหมือนได้ปลดปล่อย ทำให้อารมณ์ผ่อนคลาย ถ้าไม่ได้ออกกำลังหลายๆวันติด จะรู้สึกอึดอัดและหงุดหงิดง่าย ก็เลยเป็นเหตุให้ตื่นมาวิ่งช่วงเช้านี่แหละ ซึ่งมันก็ต้องแลกมาด้วยการไม่ได้ไปทำงานพร้อมภรรยา คือให้ภรรยาขับรถยนต์ล่วงหน้าไปก่อน แล้วเราก็ขี่มอไซด์ไปเอง

แรกๆมันก็ทำให้เรารู้สึกผิดเหมือนกันที่ไม่ได้ไปส่งภรรยา ต้องขอให้ภรรยาขับรถไปเอง แต่เราก็ต้องเลือก เราก็ตระหนักว่า เราไม่สามารถทำทุกอย่างในเวลาเดียวกัน จะออกกำลังกายก็อดขับรถไปส่ง ส่วนถ้าจะวิ่งช่วงเย็นก็ไม่มีความแน่นอนอีก วันไหนเลิกเย็นก็อดวิ่ง เหนื่อยกับงานก็ไม่มีอารมณ์วิ่ง

เราก็เลยใช้วิธีกำหนดเวลาช่วงเช้านี่แหละ น่าจะ ok สุด ช่วงก่อนหน้านี้เราก็วิ่งช่วงเช้าเหมือนกัน แต่เราต้องกลับมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าไปส่งภรรยาให้ทันตอน 7 โมง ซึ่งมันทำให้วิ่งได้ไม่เต็มที่ จะให้ตื่นตี 4 มาวิ่งก็จะทำให้พักผ่อนไม่เพียงพอ

สุดท้ายก็ลองมาเลือกทางนี้แหละ ตื่นตี 5:15 อาบน้ำแต่งตัวออกวิ่งจนถึงราวๆ 7:20 กลับห้องมาอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานราวเกือบ 8 โมง มันก็ลงตัวเลย