สุดยอดวิชา ณ เหวลึก
ผมเข้าใจว่า เราต่างก็เคยดูหนังจีนกำลังภายใน ที่พระเอกมักจะจับพลัดจับพลูโชคชะตาเล่นตลก ฟ้าสั่งมาให้ไปพบกับยอดวิชา หรือ ยอดฝีมือที่หายใจรวยรินกำลังจะสิ้นใจ ณ หุบเหวลึก มองไปทางไหนก็ไม่เห็นใครที่จะสืบต่อวิทยายุทธของตนต่อไปได้ นอกจากไอ่พระเอกผู้โชคดีคนนั้น จากนั้นก็จัดการถ่ายทอดพลังผ่านทางฝ่ามือ เข้าสู่แผ่นหลังของพระเอก ไอแห่งพลังพวยพุ่งไปรอบๆ แล้วอาจารย์ก็ อะเหื้อ! สั่งเสียก่อนตาย บลาๆๆ แล้วก็สิ้นใจ
พระเอกกลายเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งแห่งยุทธภพ…
ในโลกความจริงมันไม่ใช่แบบนั้น โค้ชของผมบอกตั้งแต่ช่วงแรกๆว่า อย่าคาดหวังว่าจะมีวิชาเด็ดให้ เพราะไม่ใช่นิยายกำลังภายใน นั่งดันหลังกันแล้วจะเก่งขึ้นมาทันที
การที่เราจะได้วิชามา เราต้องลงมือฝึกฝนเอาเองทั้งนั้น อาจารย์เป็นเพียงผู้คอยแนะนำให้เราเวลาเราโดนธาตุไฟเข้าแทรกก็เท่านั้น
ทำไมเราอ่านหนังสือหลายร้อยเล่ม เข้าคอร์สสัมมนาต่างๆหลายสิบคอร์สแล้วเราไม่พัฒนาสักที ก็นั่นแหละ เหมือนเรานั่งเลิกเสื้อขึ้นแล้วให้เค้าเอามือดันหลังเราเฉยๆ ลมปราณไม่ได้ผ่านฝ่ามือเข้าสู่ร่างกายเรา
เคยอ่านเจอพี่ต้านบอกประมาณว่า เราคาดหวังว่าเราจะเจอหนังสือสักเล่มที่เปลี่ยนเรา แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่ แต่มันคือการหยิบหนังสือสักเล่มมาปฏิบัติให้สุดๆมากกว่า
เพราะงั้นอย่าไปเลียนแบบพระเอกนิยายกำลังภายใน...
พระเอกนิยายกำลังภายในมีอยู่อย่างนึงที่เราพอจะเลียนแบบได้ นั่นคือ ตกเหวมาลึกแค่ไหน เขาก็ยังรักษาชีวิตไว้ได้ ถ้าตายก่อน ย่อมไม่ได้พบยอดวิชาครับ
No comments:
Post a Comment